ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ
Μέγαρο Μουσικής Μαϊος 2008

Νατάσα Μποζίνη

Δημοσιογράφος-Μέλος Δ.Σ ΠΟΕΣΥ και της Επιτροπής Πνευματικών Δικαιωμάτων της ΕΟΔ (Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων)

«Η αρχική μου πρόθεση, για τη δομή αυτού του κειμένου, ανατράπηκε λίγες ώρες πριν το παρουσιάσω στην ημερίδα του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας με θέμα: ΄΄Δημοσιογράφοι και Πνευματικά Δικαιώματα΄΄

Η σκέψη να περιγράψω, κυρίως, τα δεδομένα και να επισημάνω τις νέες απαιτήσεις των ΜΜΕ και του κοινού, από τους δημοσιογράφους, κατέληξε αδύναμη όταν μεταξύ του σχετικού, υλικού που μου έστειλαν συνάδελφοι και συνεργάτες ήταν και κάποιες συμβάσεις του 1985, για το πνευματικό δικαίωμα του… Ποπάυ

Πρόκειται για τον ίδιο Ναύτη που τρώει σπανάκι, έχει τατουάζ, αγιάτρευτο έρωτα για την Όλιβ και η οποιαδήποτε χρήση από άλλους, πλην της εταιρείας που έχει τα δικαιώματα, προϋποθέτει δεκάδες σελίδες που διασφαλίζουν το που, πως και για πόσο, ο ναύτης θα χρησιμοποιηθεί.

Αντίστροφα όταν κάποιος Έλληνας εκφωνητής καλείτε να ντουμπλάρει τη φωνή της ίδιας φιγούρας η κάποιας αντίστοιχης σε μεταγλωττισμένη εκδοχή, για την τηλεόραση, καλείται να υπογράψει πολυσέλιδες συμβάσεις παραίτησης κάθε δικαιώματος, για 30, 50 ή 100 ευρώ.

Ασφαλώς ο Ποπάυ δεν είναι Έλληνας δημοσιογράφος και παρά το γεγονός ότι ευδοκιμεί σε μια χώρα που η νομοθεσία της δεν ευνοεί ιδιαίτερα τα πνευματικά δικαιώματα φυσικών προσώπων, ΄΄ο ίδιος ΄΄ πουλάει ακριβά την ΄΄υπογραφή΄΄ του

Ίσως χρίζει ψυχανάλυσης αλλά η σύμβαση του καρτούν, σε συνδυασμό με τα αποτελέσματά μιας μικρής έρευνας, για τους τρόπους με τους οποίους, οι Έλληνες εκ του προχείρου καταπατούν ή παραχωρούν την πνευματική τους δημιουργία, με οδήγησαν στην ανάγκη να σας περιγράψω τις μεθόδους, που χρησιμοποιούνται ευρέως, ώστε η πραγματικά αξιόλογη ελληνική νομοθεσία περί πνευματικών δικαιωμάτων, να καταργείται με διάτρητες συμβάσεις, πρόχειρες νομικές γνωμοδοτήσεις, πιέσεις και συμβιβασμούς.

Αφού λοιπόν εγκατέλειψα το αρχικό σκεπτικό κινήθηκα σε τρεις άξονες:

1.Στο ΄΄ρεπορτάζ΄΄ για το πώς εμείς οι Έλληνες αντιμετωπίζουμε την πνευματική ιδιοκτησία, πως μας αντιμετωπίζουν οι ξένοι συνεργάτες, τι συμβάσεις υπογράφουμε, πως οι φορείς είναι νομικά εκτεθειμένοι όταν ζητούν πλήρη και διαπαντός παραχώρηση, Πνευματικών Δικαιωμάτων, την ύπαρξη ΄΄μαύρης τρύπας΄΄ στην είσπραξη αναγνωρισμένων δικαιωμάτων , από δικαιούχους δημοσιογράφους. .

2.Συγκεκριμένες ερωτήσεις και ΄΄ασκήσεις΄΄ στους αρμόδιους, να αναλύσουν και να περιγράψουν την υπάρχουσα νομοθεσία. καταθέτοντας τρόπους και λύσεις.

3.Προτάσεις για προβληματισμό

Μάλιστα κατέληξα στην ανάγκη να παρουσιάσω συγκεκριμένα πραγματικά παραδείγματα τα οποία ακολουθούν:

Εμείς και οι Άλλοι

Παράδειγμα πρώτο-΄΄ΕΜΕΙΣ΄΄

Οι Ελληνικοί τηλεοπτικοί σταθμοί πληρώνουν εκατοντάδες εκατομμύρια για να αγοράσουν τα δικαιώματα ιδεών ξένων δημοσιογραφικών και ψυχαγωγικών εκπομπών.

΄΄Το 60 λεπτά χωρίς μοντάζ΄΄ είναι μια δημοσιογραφική εκπομπή η ιδέα της οποίας έχει πουληθεί, από τον σχεδιαστή, σε πολλές χώρες.

Αντίστοιχα σε πόσες ελληνικές δημοσιογραφικές εκπομπές που έχουν, δομή, σενάριο έρευνα, πρωτότυπο σχεδιασμό και ειδικά αφιερώματα έχετε δει το όνομα του ανθρώπου που σκέφτηκε την ιδέα και τη σχεδίασε;

Μόλις χθες ένας φίλος και συνεργάτης που έχει σχεδιάσει σημαντικές παραγωγές μου έλεγε ότι στο εξωτερικό ο Concept Maker πληρώνεται με το τρίτο υψηλότερο ποσοστό επί του τζίρου της σειράς που δημιούργησε.

Οι αρχισυντάκτες των εντύπων έχουν αναγνωρισμένα Π.Δ(και μηχανισμούς είσπραξης) οι αντίστοιχοι των εκπομπών τι;

Διευκρινίζω ότι δεν αναφέρομαι σε ειδήσεις και επικαιρότητα αλλά σε εκπομπές που έχουν συγκεκριμένο Concept και δημιουργική δομή.

Η μαύρη τρύπα

• Ας υποθέσουμε ότι από αύριο αρχίζουν οι ΄΄γεννήτορες΄΄ της ιδέας να αναφέρονται και επιθυμούν να αναθέσουν σε κάποιον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης το δικαίωμα είσπραξης του ποσοστού που τους αναλογεί. 
• Με ποια επαγγελματική ιδιότητα θα εγγραφούν; Σε ποιόν οργανισμό; Πρέπει να συστήσουν άλλον; να τροποποιηθεί το καταστατικό κάποιου υπάρχοντος; 
• Εάν κάποιος δημοσιογράφος θελήσει να εισπράξει μόνος την αμοιβή του με ποιο τρόπο θα γίνει αυτό, πλην δικαστικού αγώνα;  

Ο τίτλος και μόνο της σημερινής ημερίδας επιβεβαιώνει ότι οι συμμετέχοντες γνωρίζουν και αναγνωρίζουν πότε μία δημοσιογραφική εργασία, στα οπτικοαουστικά μέσα έχει Πνευματικά Δικαιώματα πως όμως θα εισπραχθούν;

Πρόσφατα μιλούσα με συνάδελφο η δουλειά του οποίου έχει πολλές ελληνικές και ξένες διακρίσεις. Τα ντοκιμαντέρ του είναι όλα τους ΄΄παιδιά΄΄ του.

Ο ίδιος είχε την αρχική ιδέα της εκπομπής και για κάθε επεισόδιο αποφασίζει:

το θέμα, σχεδιάζει πως, που, θα το ερευνήσει, γράφει τα κείμενα, και αφηγείται, μοντάρει τον λόγο και τη σειρά των εικόνων.

Όπως κάνουνε δεκάδες συνάδελφοι.

Άσκηση.

Πόσες από τις προηγούμενες εργασίες του συναδέλφου έχουν Πνευματικά Δικαιώματα;

Σε ποιόν φορέα θα εγγραφεί ως δημοσιογράφος-ερευνητής, κειμενογράφος; ώστε να διαχειρίζεται αυτά τα δικαιώματα;

Ο σκηνοθέτης με τον οποίο συνεργάζεται ο συνάδελφος εισπράττει τα δικαιώματά του σε επαναλήψεις κλπ.

Ο συνάδελφος έπρεπε να κάνει έναρξη στην εφορία με τον κωδικό σεναριογράφος ώστε να βρει αντίστοιχη κάλυψη, καθώς έτσι θα παραδεχόταν ότι σαν δημοσιογράφος δεν έχει δικαιώματα.

Τι θα γίνει εάν όλοι αλλάξουμε ή προσθέσουμε και αυτήν την επαγγελματική ιδιότητα;

Παράδειγμα Δεύτερο-ΟΙ ΄΄ΑΛΛΟΙ΄΄

Για χάρη αυτής της εισήγησης ζήτησα να χρησιμοποιήσω μια φωτογραφία από συναυλία στη Βουδαπέστη και επέλεξα τυχαία, μια τράπεζα φωτογραφικών και οπτικοαουστικών δεδομένων, του εξωτερικού.

 Μεταξύ των ερωτημάτων που έπρεπε να απαντήσω, στη φόρμα παραγγελίας ήταν:

Που θα χρησιμοποιηθεί; σε οδοντιατρείο, εφημερίδα; εστιατόριο;

Για πόσο χρόνο θα εμφανιστεί ;

Σε ποια ανάλυση θα μας τη στείλουν;

Πρόκειται για εμπορική εκμετάλλευση ή μήπως για παρουσίαση σε παιδικό σταθμό;

Από το σύνολο των απαντήσεων προέκυψε η τιμή που ήταν 580 ευρώ για τρεις μήνες ως ντεκόρ σε εστιατόριο.

 Όλα αυτά για μια σύγχρονη εικόνα

Ζήτησαν το 50% του μισθού που παίρνει ένας Έλληνας φωτορεπόρτερ εφημερίδας, το όνομα του οποίου συχνά δεν αναγράφεται κάτω από την εικόνα.

Ακόμη μεγαλύτερη διαδικασία χρειάζεται για οπτικοακουστικό υλικό.

 Σας παραθέτω στη συνέχεια και αποσπάσματα όλων των συμβάσεων που αναφέρω, χωρίς τα προσωπικά στοιχεία των συμβαλλόμενων για να προχωρήσετε, εάν επιθυμείτε σε μια δική σας αναζήτηση.

 Ο Μισθωτός δημοσιογράφος

Ο εργοδότης απαιτεί από τον μισθωτό δημοσιογράφο να υπογράψει εν λευκώ παραχώρηση των δικαιωμάτων.

Στη συνέχεια, έχουμε δει, ειδικά αφιερώματα με διαπιστωμένα πνευματικά δικαιώματα να:

1. Δημοσιεύονται στην εφημερίδα με την οποία ο δημοσιογράφος έχει σύμβαση.

2. Να αποτελούν την πρώτη ύλη για ραδιοφωνική ή τηλεοπτική εκπομπή σε σταθμό του ίδιου εργοδότη και φυσικά να δημοσιεύονται και στη ηλεκτρονική σελίδα του Ομίλου.

3. Εάν μάλιστα πρόκειται και για αξιόλογη οπτικοακουστική παραγωγή το επόμενο βήμα είναι ακόμη και η διανομή DVD μέσω εντύπου.

Σε όλα τα προηγούμενα δε περιλαμβάνεται το θεσμοθετημένο Τέλος που εισπράττει ο εκδότης από Οργανισμούς Συλλογικής διαχείρισης, τα έσοδα που έχουν εταιρείες αποδελτίωσης οι οποίες στο εξωτερικό επίσης καταβάλλουν κάποιο Τέλος αφού η επιχειρηματική τους λειτουργία στηρίζεται στην πνευματική εργασία φυσικών προσώπων.

Αυτή είναι η δημοσιογραφική εργασία που γίνεται ΄΄πολυπροϊόν΄΄ ενώ οι δημοσιογράφοι και με δική τους ευθύνη αγνοούν πώς να εισπράξουν και τα ελάχιστα, ήδη, θεσμοθετημένα και εδώ οι ευθύνη βαρύνει και τα συλλογικά τους όργανα.

Την ίδια ώρα συνάδελφοι στην Ευρώπη έχουν ξεκινήσει αγώνα με στόχο να πετύχουν την καταβολή τέλους για τις αναδημοσιεύσεις θεμάτων που κάνει η Google,

Συζητούν για λογισμικά και συστήματα που θα διασφαλίσουν την διακίνηση μέσω internet αλλά και τα κοινωνικά οφέλη που μπορεί να φέρει ο σεβασμός στην πνευματική τους ιδιοκτησία.

Ο ελεύθερος επαγγελματίας

 Εάν δεν παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα θα δουλέψει;

Πως ο εξαίρετος Ελληνικός Νόμος διασφαλίζει την εφαρμογή των διατάξεων του;

Σε όσους βιαστούν να σκεφθούν ότι η προσφυγή στη δικαιοσύνη είναι η λύση ή οι διαπραγματεύσεις συνδικαλιστικών ενώσεων μπορούν να λύσουν το πρόβλημα, ας το ξανασκεφτούν.

Να το κινήσουν μπορούν, να επιμείνουν, επίσης, μπορούν.

Αυτό όμως που δεν μπορούν είναι να διασφαλίσουν ότι ο ελεύθερος επαγγελματίας που θα αρνηθεί να παραιτηθεί των δικαιωμάτων του, θα έχει εργασία.

 Παραγωγές ιδιωτικών και δημόσιων φορέων με συμβάσεις ΄΄φασόν΄΄ για παραχώρηση πνευματικών δικαιωμάτων

Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα και ΄΄σοκαριστική΄΄ πρακτική.

Είναι οι προκηρύξεις ιδιωτικών αλλά κυρίως, φορέων του δημοσίου, που ζητούν από τον ανάδοχο του κάθε έργου, να παραχωρήσει τα δικά του δικαιώματα αλλά και τρίτων, τους οποίους έχει προτείνει ως συνεργάτες.

  

Μάλιστα απαιτούν ο ανάδοχος να αναλάβει εξ αρχής την ευθύνη σε περίπτωση που κάποιος δημιουργός καταφύγει στα δικαστήρια.

  

Βρήκα δεκάδες προκηρύξεις για παραγωγή ντοκιμαντέρ, λευκωμάτων εκδόσεων κλπ μεταξύ των οποίων:

 ΕΟΤ, Υπουργείο Παιδείας, Νομαρχία Λέσβου, Νομαρχία Καρδίτσας, Εκπαιδευτική τηλεόραση, Νομαρχία Καβάλας, Αιτωλική γη, Περιφέρεια Θράκης και πολλές άλλες.

Όλες χωρίς καμία εξαίρεση, ζητούσαν εξ ολοκλήρου και για πάντα όλα τα

 δικαιώματα όλων των συντελεστών για…πάσα χρήση.

 Παραθέτω κάποιες ενδεικτικά:

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΝΑΔΟΧΟΥ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

 Σχεδιασμός και παραγωγή ντοκιμαντέρ με θέμα τα παραδοσιακά επαγγέλματα της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης που χάνονται

 Κομοτηνή 28 - 06 - 2006

Αρ. Πρωτ.: 4345

 ΑΡΘΡΟ 29. Πνευματικά δικαιώματα

Οι κάθε είδους εφαρμογές των δημιουργικών ιδεών, καθώς και όλο το σχετικό υλικό παραγωγής αποτελούν περιουσιακό στοιχείο της Αναθέτουσας Αρχής το οποίο έχει το δικαίωμα να το επαναχρησιμοποιήσει ελεύθερα. Όλο το υλικό που θα παραχθεί στο πλαίσιο του έργου είτε από τον Ανάδοχο, είτε από τις συμπράττουσες εταιρείες σε περίπτωση ένωσης προσώπων, είτε από τρίτους για λογαριασμό του Αναδόχου ή της ένωσης προσώπων, θα παραδίδεται στην Αναθέτουσα Αρχή, ταυτόχρονα με το παραδοτέο της εκάστοτε ενέργειας. Το σύνολο του υλικού παραγωγής θα βρίσκεται στην κατοχή της Αναθέτουσας Αρχής ταυτόχρονα με τη λήξη της σύμβασης με τον Ανάδοχο. Τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα για την με οποιοδήποτε τρόπο, χρήση και εκμετάλλευση του υλικού αυτού ανήκουν απεριορίστως και αποκλειστικώς στην Αναθέτουσα Αρχή, του Αναδόχου παραιτουμένου επί του παραπάνω δικαιώματος

 Συχνά ζητούν από τον ανάδοχο να χρησιμοποιήσει και σήμανση υψηλής τεχνολογίας ( κρυπτογράφηση δηλαδή ) ώστε να μην μπορέσει κάποιος να υποκλέψει το υλικό και παραβιάσει το πνευματικό δικαίωμα που τους…παραχωρήθηκε εν λευκώ και για πάντα…

 Δεν βρήκα πουθενά μια προκήρυξη, ελληνικού φορέα, που να σέβεται τη δημιουργία και να ζητά τα δικαιώματα με χρονοδιάγραμμα, σεβασμό στο ίδιο το έργο, με διαβεβαιώσεις για μη παραβιάσεις κλπ.

 Σας θυμίζω τα παραδείγματα του εξωτερικού που προανέφερα και σας παραθέτω, ενδεικτικά, μια σύμβαση μεταξύ ξένου συγγραφέα με ελληνικό θέατρο οι όροι της οποίας θυμίζουν ότι η τιμή του πνεύματος δεν είναι, για όλους, χαμηλή.

΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄

Άσκηση

Ακολουθεί το απόσπασμα προκήρυξης του ελληνικού δημοσίου όπου αναγράφονται οι ειδικότητες που έχουν πνευματικά δικαιώματα, για την συγκεκριμένη παραγωγή ( Η προβολή που αναφέρεται γίνεται από τη δημόσια τηλεόραση όπως κάθε άλλο πρόγραμμα και όχι σε κλειστή εκπαιδευτική κοινότητα σχολείο κλπ)

Ζητείται να παραχωρηθούν όλα για παντού και για πάντα έναντι …8.000 ευρω

5. Δ Ι Κ Α Ι Ω Μ Α Τ Α

Οι παραγωγές θα προβληθούν στη ζώνη της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης και θα αξιοποιηθούν από τα σχολεία, εκπαιδευτικούς οργανισμούς κ.τ.λ. για απεριόριστο χρόνο και αριθμό προβολών.

Τα πνευματικά δικαιώματα καθώς και τα δικαιώματα χρήσης όλων των βιντεοταινιών ανήκουν στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Αυτό θα ορίζεται ρητά στη σύμβαση που θα υπογραφεί.

Οι ανάδοχοι θα πρέπει να εγγυηθούν με υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/86 ότι οι ταινίες που θα παραδώσουν είναι ελεύθερες πνευματικών δικαιωμάτων όλων των συντελεστών που συνέβαλαν στη δημιουργία τους και ότι είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι σε περίπτωση που κάποιος τρίτος εγείρει οποιεσδήποτε αξιώσεις έναντι της βιντεοταινίας.

΄----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Προσωπικά έχω αρνηθεί να συμμετάσχω σε αντίστοιχες περιπτώσεις προτιμώντας να χαρίσω την εργασία ως εθελοντική προσφορά σε φορέα, που παράγει εκπαιδευτικό έργο.

  

΄΄Διακαναλικές΄΄ μεταδώσεις, και φθηνό ραδιόφωνο με εργασία άλλων.

Η τελευταία τάση της μόδας στους τηλεοπτικούς σταθμούς είναι, τη μισή μέρα να παίζουν και να σχολιάζουν το πρόγραμμα των αντίπαλων καναλιών.

Πότε και ποιος ρώτησε ποιόν, εάν η έρευνα που έκανε για τον εργοδότη του, μπορεί να μεταδοθεί αποσπασματικά και να σχολιάζεται;

Ενδεικτικό παράδειγμα η εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου που σύμφωνα με την προσωπική μου γνώμη όχι απλώς έχει πνευματικά δικαιώματα αλλά ο αυτοσχεδιασμός και ζωντανή πρόζα σε διαδραστική σχέση με το κοινό του, την κάνουν κάθε φορά μοναδική.

Την επόμενη μέρα της προβολής τη βλέπουμε παντού και μάλιστα κομμένη αυθαίρετα.

Ακόμη αναφέρω επιγραμματικά κάποια ζητήματα που θεωρώ ότι πρέπει άμεσα να απασχολήσουν:

Χιλιάδες ραδιόφωνα σε ολόκληρη τη χώρα διεκδικούν άδειες και συχνότητες χαρακτηρίζοντας ενημερωτικό πρόγραμμα την αναμετάδοση θεμάτων, ερευνών, άρθρων κλπ που έχουν γράψει άλλοι.

Τι Τέλος καταβάλλουν και με ποιο τρόπο θα έπρεπε;

Πως διασφαλίζεται η ποιότητα της ενημέρωσης;

 Πώληση; παραχώρηση; ενοικίαση δελτίων ειδήσεων και προγραμάτων από τηλεοπτικούς σταθμούς σε εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και διδικτυακά μέσα.

 Τι γνωρίζουμε για αυτό;

Ραδιόφωνο, τηλεόραση στο διαδύκτιο, IP Τηλεόραση με ποιο μοντέλο θα διασφαλιστούν τα ελάχιστα πνευματικά δικαιώματα;

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

 Κλείνοντας αυτήν την εισήγηση παραθέτω μια σειρά από ιδέες που, εάν κριθούν ενδιαφέρουσες θα μπορούσαν να μετατραπούν σε συγκεκριμένες στοιχειοθετημένες προτάσεις.

Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας να αποτελέσει έναν κατεξοχήν ισχυρό θεσμικό φορέα-σημείο αναφοράς για όσους ασχολούνται, διαπραγματεύονται, έχουν απορίες και ασάφειες σε θέματα Πνευματική Ιδιοκτησίας.

Να είναι δική του αρμοδιότητα η επίσημη και έγκριτη ενημέρωση-στήριξη φορέων που προχωρούν σε παραγωγή και διαχείριση έργων με πνευματικά δικαιώματα. χωρίς να γνωρίζουν τις διαστάσεις.

Για παράδειγμα ίσως θα έπρεπε να μελετήσει τις ασάφειες στις φόρμες παραχώρησης, που είναι ενταγμένες σε προκηρύξεις ιδιωτικών και δημόσιων φορέων, με αντικείμενο την παραγωγή οπτικοακουστικών μέσων και να γίνει ο καθορισμός χρονοδιαγραμμάτων και πλαφόν στη χρήση δημιουργικών έργων σύμφωνα με τα πρότυπα του εξωτερικού.

Ίσως και μια θέσπιση Τέλους στις παραγωγές αυτών των ιδιωτικών και δημόσιων φορέων που παράγουν χωρίς να γνωρίζουν που και πως θα χρησιμοποιήσουν την παραγωγή να έλυνε πάγια το ζήτημα.

Ακόμη η έλλειψη επίσημου φορέα κατάθεσης πρωτότυπων ιδεών γραπτού λόγου μουσικής και εικόνας έχει δημιουργήσει ένα ρεύμα προς την κατοχύρωση μέσω φορέων του εξωτερικού.

Για παράδειγμα Έλληνες δημιουργοί καταθέτουν στην Ένωση Σκηνοθετών του Καναδά.

Πρόσφατα βρήκα ένα ελληνικό Site που παρείχε έναντι αμοιβής ηλεκτρονικά παραστατικά για κατοχύρωση.

 Ο ΟΠΙ μπορεί να καλύψει και αυτό το κενό ώστε η κατάθεση και κατοχύρωση ιδεών, να γίνετε εκεί, με τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας και έναντι κάποιας αμοιβής που θα λειτουργεί ανταποδοτικά.

Προτείνω επίσης τη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων ώστε εξειδικευμένη νομική ομάδα να συμβάλλει ώστε να δημιουργηθούν πρότυπες συμβάσεων που θα ενισχύουν και θα σέβονται τη νομοθεσία

Συγκέντρωση ανά κλάδο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων και δημοσίευση στο διαδύκτιο συγκεκριμένων έγκυρων συμβουλών.

Ενημέρωση του Δικηγόρων και Συμβολαιογράφων για κάθε νέα πληροφορία.

  

Ίσως δημοσιογράφοι και εκδότες θα έπρεπε να μελετήσουν το ενδεχόμενο

υποχρεωτικής σήμανσης των: άρθρων, ερευνών, αφιερωμάτων που έχουν πνευματικά δικαιώματα και δημοσιεύονται ή προβάλλονται, ώστε όσοι τα χρησιμοποιούν να ξέρουν σε τι είναι υπόχρεοι.

 Στο σημείο αυτό έχει τελειώσει ο χρόνος μου και σχεδόν όσα ήθελα να σας παρουσιάσω.

 Μάλιστα το έγραφα δουλεύοντας ταυτόχρονα στο σχεδιασμό μιας εκπομπής με αποτέλεσμα να μένει αρκετές στιγμές στην οθόνη και σε κοινή θέα συναδέλφων και συνεργατών που βρίσκονταν στον ίδιο χώρο και είχα ζητήσει ήδη τη γνώμη τους.

 Όταν ετοιμάστηκα να το τυπώσω διαπίστωσα ότι υπήρχε μια ακόμη παράγραφος γραμμένη από συνεργάτη που έχει αναγκαστεί να υπογράψει τη παραχώρηση δικαιωμάτων του, σε πάρα πολλές περιπτώσεις.

Την παραθέτω αφού σας ευχαριστήσω για το χρόνο που αφιερώσατε σε τούτο το κείμενο: 

΄΄Καταλαβαίνετε ότι μέχρι να γίνουν αυτά , οι ιδιωτικοί φορείς , ακόμα και το δημόσιο θα συνεχίζουν να υπογραφούν συμβάσεις , χωρίς να υπολογίζουν στο κόστος των παραγωγών τους , ότι τα πνεύμα των δημιουργών είναι αυτό που κάνει μια παραγωγή επιτυχημένη και κερδοφόρα.

Πρέπει εμείς πρώτα να καταλάβουμε ότι οι πνευματικοί συντελεστές ενός έργου δεν είναι δομικά υλικά ανέγερσης κτιρίου .

Τα άδηλα προϊόντα μας είναι αυτά που κάνουν τον κόσμο μας να κινείται και να σκέπτεται .Η αυτοεκτιμηση μας εκβιάζεται.

Οντάς αδύναμοι όμως με ένα αόρατο πνευματικό προϊόν , θα πρέπει να προστατευθούμε από έναν οργανωμένο φορέα που θα κινήσει τις διαδικασίες για την προστασία μας μέσα από το σεβασμό της νομοθεσίας.

Μονός του ο καθένας δεν αντέχει να αρνειται στην εκβιαστική πίεση των

 φορέων-εργοδοτών που κρύβουν το κεφάλι τους στην άμμο και σε μια παράγραφο ισοπεδώνουν κάθε δημιουργία.

Ο αυτοσεβασμός δημιουργεί το ελεύθερο πνεύμα.΄΄

ΜΕ ΘΕΜΑ: ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΠΕΝΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ